Dvadeset jednu godinu je pastor Selim Alijević držao versku službu pod šatorom, do kraja zime dobiće crkvu sa čvrstim temeljima i pravim krovom. U Leskovcu je oko hiljadu vernika protestantske vere romske nacionalnosti, a službu uvek prvo počinju pesmom.
Radovi na izgradnji crkve počeli su početkom jula, nakon što je pastor Selim Alijević pišući dopise svima koji mogu da pomognu uspeo da sakupi 50.000 evra, što je bilo dovoljno za početak. A novac je stigao kako od vernika u Leskovcu, tako i od donatora iz inostranstva.
“Pomoć je obećao i Grad Leskovac i država Srbija, nadamo se da ćemo do oktobra na crkvi imati i krov. Postojimo od 2001. godine i od tada se verska služba odvijala pod šatorom. Sada sa radošću gledamo kako radovi napreduju”, kaže pastor Alijević.
Selim Alijević se za pastora školovao u Engleskoj, tamo je bio od kraja 1988. godine do početka 1991. godine kada se vratio u Leskovac i počeo propovedanje protestanske vere.
Danas se ova crkva zove Protestantska evanđeoska crkva “Zajednica Roma”.
Poznata kao crkva “pod šatorom” karaktesrična je i po tome što svaka misa počinje pesmom, pa tek onda bogosluženjem.
“Svi dođu od kuće umorni, sa problemima, treba prvo da se opuste pa tek onda da čuju božju reč”, objašnjava pastor.
Sociolog prof. dr Dragan Todorović sa niškog Filozofskog fakulteta objašnjava da Romi u protestantizmu u Jugoistočnoj Srbiji nisu novina.
Prvi talas je došao sa severa, iz Vojvodine i to pedesetih i šezdesetih godina prošlog veka.
Drugi, tokom osamdesetih i devedesetih u vreme inflacija, ratova i raspada Jugosavije, kada počinju i prva službena krštavanja Roma.
Treći talas nakon dvehiljadite posle pada Miloševićevog režima, kada se društvo demokratizovalo i počelo slobodnije versko organizovanje.
“Sada već možemo da govorimo o četvrtom talasu, jer već postoji druga i treća generacija Roma protestanata”, objašnjava Todorović.
Po njegovim rečima efekti ovog verskog organizovanja Roma su vidljivi u svakodnevnom životu.
“Dobar pastor ih uči da vode računa o ličnoj higijeni i higijeni doma, protiv su maloletničkih brakova koji su tradicionalni u romskoj kulturi. Protiv su prinudnih brakova, a takođe insistiraju i na školovanju romske dece. To znači da traže da se završi najmanje osnovna, a često i srednja škola. Sve to zajedno popravlja i njihov ekonomski status, jer od sakupljača sekundarnih sirovina i pripadnosti marginalizovanim grupama, postaju preduzetnici i ugledni građani društva”, ističe Todorović.
Ni kada su podigli šator koji ih je služio više od 20 godina i počeli izgradnju crkve, nisu prestajali sa aktivnostima. Imaju pomoćnu prostoriju koja može da primi do 300 vernika.
“Planovi su da se i ona rekonstruiše i da jednog dana postane narodna kuhinja i vrtić. Tako bi pomogli onim najsiromašnijima da dođu do obroka, a samohranim roditeljima da neko brine o njihovoj deci, zaključuje pastor Selim Alijević.
