Dr Zoran Lutovac je ocenio da je populizam opšta pojava koja se javlja u autoritarnim društvima, razvijenim demokratijama kao i društvima u tranziciji, te da se razmatra, sve češće, i kao način političke borbe.
On je u Srpskoj akademiji nauka i umetnosti (SANU) govoreći na temu “Populizam i opasni drugi” naveo da se u savremenoj literaturi populizam razmatra i kao način političkog komuniciranja i kao politički diskur i strategija borbe i političkog mobilisanja.
Lutovac je rekao i da se razmatra i kao “oblik političkog organizovanja” i, kako je ukazao, “sve češće i kao slabo utemeljena ideologija” .
“Ono što je bitno svim ovim pristupima je da se ne spore glavna obeležja populizma a to su pozivanja na narodnu volju, u prvom redu”, rekao je on.
Prema njegovim rečima, tu spada osporavanje i relativizacija institucija reprezentativne demokrtije, te antigonistički odnos prema elitama i takozvanim “opasnim drugima” koji, po njima, ugrožavaju naciju ili državu.
“Populizam se pojavljuje u razlicitim oblicima u različitim poretcima, ali ono što je bitno jeste da društveni i politički kontekst u suštitni postavlja margine i odredjuje prirodu populizma i njegove domete, pa time i posledice koje ima za jedno društvo”, rekao je on.
Naveo je da, u “nekonsolidovanim demokratijama”, bitna obeležja populizma su antipluralizam, kontrola medija, odustvo relevantnog autonomnog gradjanskog društva i po pravilu, kako je dodao, vodi ka jednoj vrsti autoritarnog populizma.
“Što se tiče konsolidovanih demokratija, uzroci i pojave populizam su raznovrsni, a neki potiču iz same strukture i načina funkcionisanja same demokratije a s druge strane, uzorci mogu biti i kontekstualne prirode i javljaju se u vreme politički ili ekonomskih kriiza u tim društvima”, rekao je on.
Prema njegovim rečima, kada se populizam odnosi na političke partije, obično se vezuje za visok stepen centralizacije i, s druge strane, “harizmatične vodje”.
Naveo je i da postoje i oni koji populizmu pristupaju kao “komunikacionom stilu”, te ukazao da je “bitno reći da se populistima nazivaju oni koji zastupaju interese većine običnih gradjana, bez obzira na ideologiju”.
Rekao je da “njima nedostaju centralne vrednosti” kao što su sloboda, jednakost, socijalna pravda…
“Imamo i ‘opasne druge’ koji se isključuju iz odrednice narod i to su nacionalne, verske manjine, miganti… i svi oni koji u očima populista narušavaju homogenost i čistotu naroda, ugrožavaju ga ili mu predstavljuju pretnju”, rekao je on.
Ukazao je i da se “opasni drugi” ne mogu vezivati samo za radikalnu desnicu, te ukazao da su za radikalnu levicu “opasni drugi” krupni kapital, velike banke, medjunarodnme koropracije…
