Živopis crkve radili su najpriznatiji umetnici u ovoj oblasti. Odluka da bude sagrađena doneta je neposredno posle rata 1999. godine, gradnja je počela 2001. a završena 2009. godine.
Spada u manje pravoslavne hramove, ima malu pripratu gde se nalazi crkvena prodavnica i pale sveće. Iz priprate ulazi se u brod crkve ili u naos, gde se narod moli i učestvuje u bogosluženjima, a postoji i oltarska pegrada, ikonostas.
Najbliža je centru Niša i svojim parohijskim nadležnostima zahvata uži centar grada. Zidana je od 2001. do 2009. godine, a u njenoj izgradnji učestvovala je Eparhija niška, Grad Niš, a “Nišprojekt” je bio izvođač radova.
“Naravno, verni ljudi su davali dobrovoljne priloge, tako da su grubi radovi završeni 2009. godine, a iste godine počinje i bogosluženje. Prvo, kao hram koji je administrativno pripadao velikom niškom Sabornom hramu, a onda se kasnije 2011. godine pred Vaskrs, tačnije na Lazarevu subotu i Cveti, deo bratstva Sabornog hrama odvaja i postaje zasebna parohijska zajednica,” podaci su crkve.
Živopis radili vrhunski umetnici
Živopis ove crkve, kao i Sabornog hrama, radili su umetnici ateljea “Lazarus” iz Beograda, a ikone na ikonostasu su rad akademskog slikara Petra Ilića iz Beograda.
“Velika, prestona ikona Majke Božje trojeručice rad je monahinje Arsenije, vrlo poznatog ikonopisca u Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Ikone u severnoj apsidi radila je popadija Danijela, supruga oca Dragana iz Zaplanjske parohije koja je u Rumuniji završila Akademiju za crkveno slikarstvo. Zajedno sa njom i profesorka Jadranka sa Fakulteta umetnosti u Nišu. Iako mala, crkva ima potpunu strukturu svakog pravoslavnog hrama. Na ulazu se nalazi mozaik svetog apostola Luke, našeg zaštitnika, i delo je akademskog slikara, Nišlije Ljubiše Brkovića“.
U blizini crkve Svetog apostola Luke nalazi se i Filozofski fakultet, niške gimnazije „Stevan Sremac“ i „Bora Stanković“, tako da se ovde može videti dosta mladog sveta.
Posle Sabornog hrama, crkava Svetog Nikole, Pantalejmona i Svete Petke, ovo je u Nišu trenutno jedan od najposećenijih hramova.
„Mobilijar je dar Direkcije za izgradnju grada. Ispostavilo se da je pun pogodak, jer nam dolaze roditelji sa decom, a porta je oivčena i bezbedna za igru dece“.
Sveti Luka
Sveti Luka jedan je od prvih propovednika hrišćanstva, savremenik Isusa Hrista i autor jednog od četiri Jevanđelja. Crkva ga smatra osnivačem hrišćanskog ikonopisa, pošto je živopisao tri ikone Presvete Bogorodice i ikone Svetih apostola Petra i Pavla. Ovaj svetitelj rodom je iz Antiohije, u mladosti je izučio grčku filozofiju, medicinu i živopis. Život je okončao u 84. godini kada ga, kako je zapisao vladika Nikolaj Velimirović, “idolopoklonici udariše na muke Hrista radi i obesiše o jednu maslinu u Tebi Beotijskoj”.
Praznik je u narodu poznat kao Lučindan i česta je slava srpskih pravoslavnih porodica. Vernici ga slave i kao iscelitelja i zaštitnika pojedinih zanata.
U Srbiji se 31. oktobra koncima opasuju torovi da vukovi ne dave stoku, uz reči: „Ide Luka, evo vuka“ ili „Sveti Luka, sneg do kuka“ jer nastupa zima, kada se vukovi približavaju selima. U južnoj Srbiji po prvom gostu ili posetiocu koji uđe u kuću znaju kakva će godina, odnosno zima biti.
Ovaj medijski sadržaj je delom podržan od strane GO Medijana