Nekada jedan čovek može da uradi mnogo, pokrene čitavu lavinu ljudi i okupi ih u nečemo što donosi dobro svima…Meštani sela Opštine Merošina imaju tu sreću da su dobili paroha azbresničkog Sinišu Piljanovića koji je pokrenuo mnoge stvari u nekada skoro zaboravljenoj parohiji.
Ovaj posvećeni čovek nakon desetogodišnje službe u Vranju (Eparhija vranjska), svešteničku službu nastavlja u parohiji azbresničkoj (Eparhija niška), čije sedište se nalazi u selu Azbresnica, hram Svetog Teodora Tirona, podno Malog Jastrepca.
Osim Azbresnice, parohiji pripadaju i sledeća sela: Krajkovac sa zaseokom Sibovac, Padina, Kovanluk, Jovanovac, Dudulajce, Sečanica i Lalinske Pojate. Parohija azbresnička većim delom teritorije pripada topličkom okrugu.
“Dužnost paroha azbresničkog, primio sam aprila 2019. godine, Rešenjem Episkopa niškog Gospodina Arsenija, a u želji da se što pre upoznam sa hramovima i duhovnim nasleđem, koje sam primio od blaženopočivšeg prethodnika, sveštenika Slobodana Stankovića (službovao 40 godina na parohiji azbresničkoj), prvih dana mog boravka u novoj sredini, obišao sam svih 8 hramova: Uspenja Presvete Bogorodice u Krajkovcu, manastirište i crkvu Svetog Jovana Krstitelja iznad Sibovca, Svetog Pantelejmona na međi između Azbresnice i Jovanovca, Svetih apostola Petra i Pavla u Dudulajcu, Svete Petke i Svetog Romana Đuniškog u Sečanici i Svete Trojice u Lalinskim Pojatama”, kaže on.
Prvi utisci bili su zaista očaravajući, a do dana danas, posle godinu dana provedenih u novoj sredini on ističe da je njegova želja da učini nešto za ovaj kraj danas jača.
The gallery was not found!“Moja želja za duhovnom obnovom ovog kraja postala je jača, kao i želja za nastavkom misije mog prethodnika, uvećala se ljubav prema ovom kraju i njegovim prirodnim lepotama, duhovnom i kulturnom nasleđu ove parohije, lepoti i čistoti duša mojih parohijana i njihovom gostoljublju i poštovanju, prevashodno prema Bogu i Majci Crkvi, a zatim prema meni kao svom svešteniku. Upoznavši porodicu Milojević, iz Sibovca, odlazim sa najmlađim članom te časne i čestite porodice, Vladanom, do manastirišta kako ga meštani nazivaju i crkve Svetog Jovana Krstitelja”, kaže paroh azbresnički.
Oaza duhovnosti i mira, odoleva vremenu i svedoči mesto osmovekovne molitve srpskog sveštenstva, monaštva i verujućeg naroda. Preko puta crkve nalazi se izvor vode, po onome što se vidi, izvor bakarne vode kako ga i nazivaju.
Prema svedočanstvu meštana i hodočasnika, voda je pomagala svima koji su patili od očnih bolesti i tegoba, ali i onima koji nisu mogli imati potomstvo ili pronaći srodnu dušu. Hramovna slava, svake godine, uz narodni Sabor, obeležava se na dan rođenja Svetog Jovana Krstitelja, 7. jula.
“Neposredno pre prve moje Liturgije i obeležavanje slave u ovoj drevnoj svetinji, sa meštanima Sibovca i drugim parohijanima, kao i mladim verujućim ljudima iz Niša, koji su došli iz znatiželje da vide svetinju, uredili smo portu crkve i nabavili potrebno za unutrašnjost crkve, kako bi mogli obaviti Bogosluženje. Vredno je napomenuti da je u ovom kraju sačuvana sabornost, kada su svetinje u pitanju, da se održao taj verski i tradicionalni duh, gde se na dan hramovne slave svi prisutni najpre sabiraju na molitvi, a zatim priređuju i zajedničku trpezu ljubavi”, kaže paroh azbresnički.
Obnovljeno je i kolačarstvo u ovoj svetinji na dan hramovne slave, a ove godine jedan od kolačara biće i student arhitekture iz Niša, Jovan Atanasijević, koji je sam izrazio želju za tim, nakon što je učestvovao u pripremama i samoj hramovnoj slavi, žedan ovoga mesta i ove svetinje.
Kako bi ovo mesto dobilo potpuni sadržaj i uslove za Bogosluženja, u planu je u skorije vreme završiti popločavanje podne površine unutrašnjosti crkve, izgraditi zvonaru i kupiti zvono, a nadamo se i izgradnji manjeg objekta za višednevni boravak svih koji su umornini natovareni svakodnevnim životnim brigama i teretom, a koji su željni duhovne obnove, ovde usred šume, na izvoru vode žive.
“Duhovnu radost u ovoj svetinji, na dan hramovne slave 2019. godine, sa nama je podelio i niški prota u penziji, otac Raša Petrović, koji je i sam kao starešine Svetonikolske crkve u Nišu, pored brojnih drugih crkava, uzeo učešća i u obnovi crkve Svetog Jovana. Ono što je još vredno napomenuti, kada su u pitanju svetinje u Krajkovcu i Sinovcu, jesu svakako ikone na ikonostasu crkve Uspenja Presvete Bogorodice u Krajkovcu, slikane na platnu, od strane ruskog ikonopisca, i kao takve predstavljaju zaista jedno i jedinstveno bogato duhovno i kulturno nasleđe ove crkve i ovog kraja”, kaže on.
Pažnju, i to veliku, svakako treba posvetiti i grobovima Krajkovačkih mučenika, nevino pobijenih i mučenih od strane bugarskog okupatora u Drugom Svetskom ratu, ubijenih i mučenih samo zato što su bili Pravoslavni Srbi.
