Na današnji dan, 27.marta 1941. godine dogodio se Martovski, vojni puč koji je izvela zaverenička grupa visokih oficira Jugoslovenske vojske na čelu sa brigadnim generalom vojnog vazduhoplovstva Borivojem Mirkovićem zbacivši s vlasti tročlano kraljevsko namesništvo, kneza Pavla Karađorđevića, dr Radenka Stankovića, dr Ivu Perovića, Vladu Dragiše Cvetkovića i Vlatka Mačeka, koja je dva dana ranije, 25. marta 1941. potpisala protokol u Beču o pristupanju Kraljevine Jugoslavije Trojnom paktu.
Vojni zaverenici predali su vlast maloletnom kralju Petru II Karađorđeviću i osnovali Vladu na čijem čelu se našao jedan od njih, komandant Vojnog vazduhoplovstva armijski general Dušan Simović, a za potpredsednika vlade akademik Slobodan Jovanović.
Vojni zaverenici su bili podstaknuti na puč od pojedinih domaćih antinemačkih političkih opozicionih krugova, a slanjali su se na vojna i politička obećanja Ujedinjenog Kraljevstva, koje se tada nalazilo u ratu sa Nemačkom. Podsticaj zaverenicima za ovaj puč dat je i od strane Moskve koja je time želela da odloži nemački napad na SSSR, koji se uveliko pripremao.
Čim se saznalo za puč, ulice su ispunjene masom sveta: „Beograd je izgledao kao jedna košnica pčela“. Pevane su patriotske pesme i uzvikivane parole protiv Hitlera i Musolinija. Glavne parole bile su Živeo Kralj Petar II i Dole vlada.
Ostale parole su bile Živela Jugoslavija, Živela vojska, Pakt sa Rusijom, Pakt sa Amerikom. Parole koje su uzvikivali studenti i omladina na Trgu kralja Milana bile su „bolje rat nego pakt“, „bolje grob nego rob“ ,„grobom ikad, robom nikad“.
U ranim jutarnjim časovima jedna grupa demonstranata „polupala je nemačke biroe, polomila vrata i prozore i pocepala papire koji su se unutra nalazili“. Do deset sati, gradom su zalepršale jugoslovenske, engleske, francuske i američke zastave, a nemačka zastava bila je spaljena.
Sutradan posle blagodarenja u Sabornoj crkvi, nemački poslanik Viktor fon Heren je „vređan, a gomila je pljuvala na njegov automobil“. Oko 10 sati među demonstrantima su se pojavili komunisti, nastojeći da nametnu parole o savezu sa Sovjetskim Savezom.
Tada su na tom skupu govorili Svetozar Vukmanović i Milovan Đilas a jedna zgrada na trgu Slavija bila je iskićena crvenim zastavama.
Nedugo zatim, 6. aprila 1941. godine, Hitlerove snage bombardovale su Beograd čime je Jugoslavija ušla u Drugi svetski rat.
Dragiša Cvetković, čija je vlada toga dana zbačena, rođen je u Nišu 15. januara 1893. godine, a umro u Parizu 18. februara 1969. godine. Bio je srpski i jugoslovenski pravnik i političar, poslednji premijer Kraljevine Jugoslavije pre puča i poznati gradonačelnik Niša u nekoliko mandata.′′
