Na današnji dan, 17. jula 1946. godine u Beogradu je pogubljen Dragoljub Draža Mihailović, general kraljevske jugoslovenske vojske i vođa četničkog pokreta u Drugom svetskom ratu.
Dragoljub Draža Mihailović rođen je 27. aprila 1893. godine u Ivanjici, a pogubljen 17. jula 1946. godine u Beogradu.
Bio je vođa četnika u Drugom svetskom ratu, borio se pro protiv okupatora, a potom i protiv partizana.
Nakon završetka Drugog svetskog rata, formalni istražni postupak protiv Mihalilovića počeo je 9. aprila i trajao do 31. maja 1946.
Pukovnik Jugoslovenske armije i diplomirani pravnik Miloš Minić određen je za tužioca u suđenju Mihailoviću, kao i većem broju vodećih članova četničkog pokreta. Mihailović je kao branitelja odredio Nikolu Ćonovića i dr Dragišu Joksimovića, bivše članove JNOF.
Suđenje Draži Mihailoviću za izdaju i ratne zločine trajalo je od 10. juna do 15. jula 1946. godine. Proces je vođen pred Vrhovnim sudom Federativne Narodne Republike Jugoslavije u Beogradu.
Glavni dokazi protiv Mihailovića bili su originalni dokumenti iz zaplenjene četničke arhive, kao i iz okupatorskih arhiva. Tokom suđenja, Mihailović je priznao da su njegovi komandanti sarađivali sa okupatorom, ali se branio da su to činili na svoju ruku.
Zajedno s još osam najviših četničkih oficira streljan je 17. jula u Lisičjem Potoku. Mesto gde je pokopan ni do danas nije poznato,
Proces rehabilitacije Dragoljuba Mihailovića pokrenuo je njegov unuk, Vojislav Mihailović, sa zahtevom da se poništi sudska presuda kojim je njegov deda osuđen kao saradnik okupatora i ratni zločinac. Proces je pokrenut 2006. godine pred Višim sudom u Beogradu, a prvo ročište je održano 2010. godine.
Rehabilitacija generala Dragoljuba Draže Mihailovića izazvala je brojne reakcije ne samo u Srbiji, već na čitavom prostoru bivše Jugoslavije. Žestoka protivljenja došla su ih BiH, Hrvatske i Crne Gore, dok su reakcije u Srbiji bile podeljene.
Presudom Višeg suda u Beogradu 2015. godine službeno je rehabilitovan.
