Ministarstvo za ljudska i manjinska prava i društveni dijalog Srbije je saopštilo da je donelo Pravilnik o metodologiji za obračun neplaćenog kućnog rada, što je prvi korak za regulisanje te oblasti i za dalja postupanja nadležnih državnih organa.
Pravilnik je stupio na snagu 16. marta i jedan je od prvih takvih nacionalnih dokumenata u svetu.
U saradnji sa Agencijom Ujedinjenih nacija za rodnu ravnopravnost i osnaživanje žena – UN Women i Nemačkom razvojnom saradnjom (GIZ) sagledana su iskustva stranih zemalja i međunarodnih organizacija, kao i rezultati domaćih istraživanja, i postavljene su osnove nacionalne metodologije za obračun neplaćenog kućnog rada, odnosno njegovog učešća u bruto domaćem proizvodu.
Pravilnikom je Ministarstvo za ljudska i manjinska prava i društveni dijalog preciziralo da se, u skladu sa Zakonom o rodnoj ravnopravnosti, neplaćeni kućni rad odnosi na poslove za čije obavljanje se ne ostvaruje novčana naknada, a koji se odnose na vođenje domaćinstva, staranje i brigu o deci, o starijim i bolesnim članovima porodice, poslove na poljoprivrednom imanju i druge slične neplaćene poslove.
Polaznu osnovu za obračun neplaćenog kućnog rada predstavljaće Istraživanje o korišćenju vremena Republičkog zavoda za statistiku, po metodologiji Evrostata. U obračun vrednosti neplaćenog kućnog rada ulaziće minimalna cena rada u Srbiji, u neto iznosu, na godišnjem nivou, pri čemu podatke o korišćenju vremena prikuplja Republički zavod za statistiku, dok minimalnu cenu rada određuje Ministarstvo za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja.
Pravilnik potvrđuje pravo, u skladu sa zakonom koji uređuje oblast rodne ravnopravnosti, da lice koje nije zdravstveno osigurano, po bilo kom drugom osnovu, stiče pravo na zdravstveno osiguranje po osnovu neplaćenog rada u kući.
