Jovan Mijušković, rođen u Nišu, 17. septembra 1886. godine, a streljan u Beogradu, novembra 1944. godine bio je srpski lekar, hirurg. Ostaće upamćen po prvoj uspešnoj operaciji na otvorenom srcu u Kraljevini Jugoslaviji koju je uradio u Valjevu daleke 1928. godine. Za vreme nemačke okupacije u Drugom svetskom ratu bio je ministar zdravlja u Vladi narodnog spasa do podnošenja ostavke 1942. godine. Streljan je početkom novembra 1944. godine u Beogradu.
Život i školovanje
Jovan Mijušković je osnovnu i srednju školu pohađao je u Beogradu. Medicinske nauke s doktoratom završio je u Beču 1914. gde se nalazio i među osnivačima akademskog društva „Zora“ i bio njegov predsednik. Po diplomiranju interniran je u austrougarski zarobljenički logor i tamo ostao do kraja rata. Imao je kći Anicu, profesora francuskog jezika.
Karijera
Posle Prvog svetskog rata najpre je radio u Ulcinju. Od 1. aprila 1919. godine bio je lekar Sreza račanskog (Bajina Bašta), zatim lekar srezova valjevskog (od 21. septembra 1920) i tamnavskog (od 3. februara 1921). Iz Uba je 30. maja 1923. prešao u Beograd, za sekundarnog lekara bolničkog hirurškog odeljenja. Zatim je specijalizovao opštu hirurgiju (delom u Beču) i najpre bio postavljen za šefa hirurgije i upravnika bolnice u Ćupriji, a 1. juna 1926. došao na istu dužnost u Valjevu gde je ostao do 21. aprila 1932. godine
U Valjevu je 7. aprila 1928. godine, prvi u Kraljevini Jugoslaviji, izveo uspelu operaciju na otvorenom srcu (operisao je petnaestogodišnjeg Dragomira Mitrovića iz Dupljaja, nehotično ranjenog u igri iz malokalibarskog pištolja). O tome su izvestili mnogobrojni štampani mediji.
Radeći pod Mijuškovićevim rukovodstvom, hirurška služba Valjevske bolnice je 1927. godine imala 344 operativna zahvata.
Kasnije je bio šef saniteta Ministarstva saobraćaja i profesor istorije medicine na Medicinskom fakultetu u Beogradu. Pristupno predavanje “pred dupke prepunim amfiteatrom” održao je početkom aprila 1937. godine).
Mijušković se bavio i naučno-istražvačkim radom u oblasti hirurgije publikujući radove u domaćim i inostranim časopisima. Popularne članke iz medicine objavljivao je u “Glasu Valjeva” i u beogradskoj dnevnoj štampi (u „Pravdi“ je 1933. pisao o Divčibarama).
Politička karijera
Pripadao je Radikalnoj stranci. U Srezu tamnavskom je 1938. izabran za narodnog poslanika na listi Jugoslovenske radikalne zajednice. Za vreme Drugog svetskog rata, u vladi Milana Nedića, je od 29. avgusta 1941. do 7. oktobra 1941. bio ministar socijalne politike, a od 7. oktobra 1941. do 10. novembra 1942. godine ministar socijalne politike i narodnog zdravlja. Posle podnošenja ostavke na ministarsku dužnost krajem 1942. godine bio je šef hirurgije Gradske bolnice u Beogradu.
Streljan je bez presude po uspostavljanju u Beogradu vlasti komunista. Streljan je „kao saradnik okupatora jer je organizovao sanitetski kordon kroz koji su morali da prođu sve izbeglice, koje su posle propasti Jugoslavije prelazile u Srbiju. Na taj je način čuvao nemačke vojnike od moguće epidemije.“ Tada je imao 58 godina.
U Valjevu je 1992. godine osnovana Fondacija za razvoj „Dr Jovan Mijušković.“
