Jedno sasvim drugačije selo od svih i merošinske opštine. Locirano na levoj obali Južne Morave, na rubu Dobriča. Panoramom Batušinsca dominira mnoštvo plastenika, plastenička proizvodnja povrća, glavna je poljoprivredna grana, kojom se stanovništvo bavi.
Prvobitno se selo nalazilo ispod brdašca zvanog Čukar, a kasnijim čestim pomeranjima zbog nemirne reke naselilo se na sadašnjij lokaciji.
U ataru sela pronađeno je više artefakata iz davne prošlosti, a pamne seljani, da je prilikom izgradnje jedne kuće pronađen skelet pored koga je bio mač. Takođe, postoji priča da je na mestu današnje crkve Svete Nedelje postojala bogomolja još u 14. veku, posvećena Svetom Caru Konstantinu i carici Jeleni.
U turskom defteru iz 1444. i 1445. pominje se selo Badešnica, sadašnji Batušinac, kao posed koji pripada timaru Karadže Ičoglana. Neposredno pred oslobođenje od Turaka, po popisu iz 1878. godine, u selu je bilo 29 srpskih i jedna muslimanska kuća. Batušinac je po svedočenjima starh ljudi u tursko vreme bio izuzet od zuluma jer ga je štitio Batušinački čitluk-sahibija Emin-beg, koji je stanovao u selu Bubanj, gde je imao svoju kulu i harem.
U Niškoj buni 1874. zabeleženo je da je jedan od zaverenika bio izvesni Caka Stijanović iz Batušinca
Nakon oslobođenja selo je pripadalo gradiškoj, a zatim i balajnskoj opštini, u zavisnosti od teritorijalne podele koja je bila česta pojava tih godina.
Batušinac je vekovima bio povrtarski kraj, a pre nešto više od 40 godina počela je proizvodnja povrća u plastenicima. Prvi plastenici bili su prosečne veličine 20 x 5 metara, ali nisu bili praktični za obavljanje radova zbog nepristupačnosti i visoke, gotovo nepodnošljive, temperature u letnjim mesecima, pa su ih devedesetih brzo zamenili tzv. hangari koji zahvataju i do 5 ari površine i visoki su nekoliko metara.
Selo je i pre izgradnje mosta na Južnoj Moravi, više bilo okrenuto Nišu, nego Dobriču, pa se Morava prelazila skelom. Jedna skela je prevozila ljude , a druga najpre zaprežna kola, a zatim i traktore. Skelom su na drugu obalu prema gradu, prelazili radnici zaposleni u preduzećima, a od otvaranja osmogodišnje škole u Belotincu i đaci viših razreda iz Batušinca. U vreme većeg vodostaja nije se prelazilo skelom , pa su đaci išli pešice do mosta u Orljanu i odatle u Belotinac, prelazeći u jednom pravcu i po 15 kilometara.
Prvi most izgrađen je u periodu između 1975. do 1981. godine, ali nije bio stabilan i relativno brzo je izgubio svrhu, već 1998. godine zabranjen je za saobraćaj. Uprkos zabrani, stanovništvo ga je koristilo do 2011. kada je izgrađen novi most koji se i danas koristi.
Eksploatacija šljunka dovela je do produbljivanja korita Južne Morave, što je za posledicu imalo opadanje nivoa podzemnih voda, a samim tim i nedostatkom pijaće vode iz bunara, kojom se većina stanovništva koristi. Pomenutom eksploatacijom, nastale su i čuvene Batušinačke bare, bogate ribom ali i raznim vrstama ptica, pa „Bare“ predstavljaju svojevrstan raj za lovce i ribolovce iz ovih krajeva.
Batušinac je jedno od većih sela u merošinskoj opštini, stanovnici su pored poljoprivrede naročito očarani fudbalom poslednjih godina. Fudbalski klub „Mladost“ takmiči se vrlo uspešno u zonskom rangu, a veliku većinu igrača čine mladići koji su rođeni i žive u Batušincu, što je prava retkost. F.K. „Mladost“ je godinama najuspešniji sportski kolektiv u opštini Merošina.
