Milica Šuvaković je svoja levičarska uverenja platila životom. Rođena u Pakracu u dobrostojećoj porodici, studirala je filozofiju u Beogradu i bila član komunističke omladine. Više puta hapšena, u sedmm mesecu trudnoće zatočena je u Logor na Crvenom krstu gde je rodila sina, a ubzo potom je i streljana. Milicina ljubav bio je komandant Ozrenskog partizanskog odreda, Konrad Žilnik, a sin koji se rodio u logoru smrti čuveni je reditelj Želimir Žilnik.
„Pre početka Drugog svetskog rata Milica je zbog svog komunističkog delovanja hapšena, međutim kad je rat počeo i posle nekoliko beogradskih akcija, pojavila se realna opasnost po njen život. Tada je odlučeno da se povuče u ilegalu i otišla je u Prokuplje pod lažnim imenom Jovanka Popović”, objašnjava istoričar Nebojša Ozimić, viši kustos Narodnog muzeja u Nišu koji brine o Memorijalnom kompleksu “12, februar”.
U Prokuplju Milica upoznaje partijskog i idejnog druga Konrada Žilnika i među njima se rađa velika ljubav. Milica ostaje trudna i kada je već bila u poodmakloj trudnoći, zarobljavaju je Bugari i završava u niškom logoru smrti, kako su ga tada zvali.
Zahvaljujući angažovanju, pre svega Crvenog krsta, porađa se u niškoj Gradskoj bolnici 8. septembra 1942. godine i rađa sina kome daje ime Želimir, jer žarko “želi mir”.
Beba Želimir se sa majkom Milicom vratio u logor i postoje svedočanstva da je pisustvo bebe zatočenicama donelo mnogo radosti i tuge.
Ubrzo je u logor stigla delegacija Crvenog krsta koju su činili sveštenik Radomir Antić, sestra Remigija iz Katoličke crkve i nekoliko aktivistkinja, sa željom da Želimira sklone na sigurnije mesto. Rastanak Milice sa Želimirom preživeli logoraši opisali su kao vrlo potresan.
Malog Želimira je usvojila tetka, Milicina rođena sestra, a detinsjtvo je prveo u Zemunu kod bake i deke. Već decembra iste godine, samo četiri meseca nakon porođaja, Milica Šuvaković je streljana na Bubnju.
Konrad Žilnik, njena jedina ljubav, ubijen je 4. marta 1944. godine kao komandant Ozrenskog partizanskog odreda od strane Bugara. Proglašen je narodnim herojom i njegova bista nalazi se i danas u parku kod Gradske kuće u Nišu.
Želimir Žilnik, Milicina beba rođena u logoru, poznati je reditelj takozvanog jugoslovenskog “crnog talasa”, a Memorijalni kompleks “12. februar” posetio je u više navrata. Živi i radi u Novom Sadu, svojoj ćerci je dao ime Maša, po majci sa kojom je bio tek nekoliko dana.
